Neħħi minn fuqek, Ġerusalemm, ilbies il-vistu u n-niket tiegħek,

u ilbes għal dejjem id-dija tal-glorja ta’ Alla.

Ilbes mantar il-ġustizzja ta’ Alla,

qiegħed fuq rasek id-dijadema tal-glorja ta’ Alla ta’ dejjem.

Għax Alla għad juri sbuħitek lid-dinja taħt ix-xemx,

Alla jsemmik għal dejjem:

«Sliem tal-Ġustizzja» u «Glorja tal-Qima ta’ Alla.»

Qum, Ġerusalemm, itla’ fl-għoli, u ħares madwarek lejn il-Lvant,

ara ’l uliedek miġmugħa, minn fejn tinżel ix-xemx sa fejn titla’,

għall-kelma tal-Qaddis, ferħana li Alla ftakar fihom.

Telqu mingħandek bil-mixi, imkarkra mill-għedewwa,

u issa Alla se jġibhomlok,

merfugħin fil-ġieħ bħalkieku fuq tronijiet is-slaten.

Għax Alla ordna; jitniżżlu l-muntanji għolja, u l-għoljiet ta’ dejjem,

jimtlew il-widien u titwitta l-art,

biex hemm Iżrael jimxi ’l quddiem, bla tfixkil ta’ xejn,

taħt il-ħarsien ta’ Alla.

U l-foresti u s-siġar tal-fwieħa, jixħtu dellhom għal fuq Iżrael,

bl-ordni ta’ Alla. Għax Alla jmexxi lil Iżrael ferħan,

b’dawl il-glorja tiegħu,

imsieħba mill-ħniena u l-ġustizzja ħierġa minnu.

Meta l-Mulej reġġa’ lura l-imjassra ta’ Sijon,

konna qisna mitlufa f’ħolma;

imbagħad bid-daħk imtela fommna,

u bl-għajjat ta’ ferħ ilsienna. Rl.

Imbagħad bdew jgħidu fost il-ġnus:

«Kbir f’għemilu l-Mulej magħhom!»

Kbir f’għemilu l-Mulej magħna!

U aħna bil-ferħ imtlejna. Rl.

Biddel, Mulej, xortina

bħall-widien tan-Negeb!

Dawk li jiżirgħu fid-dmugħ

jaħsdu bl-għana ta’ ferħ. Rl.

Huma u sejrin, imorru jibku,

iġorru ż-żerriegħa għaż-żrigħ.

Iżda huma u ġejjin lura,

jiġu b’għana ta’ ferħ, iġorru l-qatet f’idejhom. Rl.

Ħuti, nitlob dejjem ferħan fit-talb tiegħi għalikom, minħabba

s-sehem li intom ħadtu fix-xandir tal-Evanġelju, mill-ewwel jiem

sal-lum. Jiena żgur minn dan: li dak li beda din l-opra tajba fikom,

iwassalha għat-tmiem tagħha sa ma jasal il-jum ta’ Kristu Ġesù.

Iva, jixhidli Alla kemm jien miġbud lejkom bil-qalb ta’ Kristu Ġesù!

U jien dan nitlob: li l-imħabba tagħkom tikber u toktor dejjem iżjed

bl-għerf u b’kull dehen, biex tistgħu tagħrfu tagħżlu l-aħjar, u

mbagħad tkunu safja u bla ebda ħtija fil-jum ta’ Kristu, mimlijin

bil-frott tal-ġustizzja li ġejja permezz ta’ Ġesù Kristu, għall-glorja u

l-foħrija ta’ Alla.

Ħejju t-triq tal-Mulej,

iddrittaw il-mogħdijiet tiegħu :

u l-bnedmin kollha jaraw is-salvazzjoni ta’ Alla.

Fis-sena ħmistax tal-ħakma ta’ Tiberju Ċesari, meta Ponzju Pilatu

kien gvernatur tal-Lhudija, Erodi tetrarka tal-Galilija, ħuh Filippu

tetrarka tal-artijiet tal-Iturija u t-Trakonija, u Lisanja tetrarka ta’

Abileni, fiż-żmien meta l-uffiċċju ta’ qassis il-kbir kien f’idejn Anna u

Kajfa, il-kelma tal-Mulej ġiet fuq Ġwanni bin Żakkarija, fid-deżert.

U ġie fl-inħawi kollha ta’ madwar il-Ġordan, ixandar magħmudija

ta’ ndiema għall-maħfra tad-dnubiet, kif hemm imniżżel fil-ktieb

tal-profeziji ta’ Isaija:

«Leħen ta’ wieħed jgħajjat fid-deżert:

Ħejju t-triq tal-Mulej,

iddrittaw il-mogħdijiet tiegħu.

Kull wied jimtela,

kull muntanja u għolja titbaxxa,

il-mogħdijiet mgħawwġa jiddrittaw,

u t-triqat imħarbta jitwittew.

U l-bnedmin kollha jaraw is-salvazzjoni ta’ Alla!»